Sprawozdanie stypendysty Naukowego Funduszu Stypendialnego.

W dniach 2–4 października 2025 roku uczestniczyłam w 15th International Thymic Malignancy Interest Group Annual Meeting (ITMIG2025), która odbyła się w Mediolanie (Włochy). Konferencja zgromadziła specjalistów z całego świata zajmujących się nowotworami grasicy oraz guzami śródpiersia, a jej celem była wymiana doświadczeń naukowych i klinicznych oraz omówienie najnowszych wyników badań dotyczących diagnostyki i leczenia tych rzadkich nowotworów.
Podczas konferencji zaprezentowałam pracę plakatową pt. „Clinicopathologic Features, Treatment Outcomes, and Survival in Thymic Neuroendocrine Tumors: A 25-Year Single-Center Experience”, opracowaną wspólnie z zespołem Kliniki Nowotworów Płuca i Klatki Piersiowej Narodowego Instytutu Onkologii w Warszawie. Praca dotyczyła analizy kliniczno-patologicznej, wyników leczenia i przeżyć pacjentów z rakami neuroendokrynnymi grasicy na podstawie 25-letniego doświadczenia jednego ośrodka.
Prezentacja spotkała się z dużym zainteresowaniem uczestników, umożliwiając wymianę doświadczeń i nawiązanie kontaktów naukowych z badaczami z ośrodków europejskich i amerykańskich. Wzięłam również udział w sesjach poświęconych nowym podejściom terapeutycznym.
Udział w konferencji pozwolił mi pogłębić wiedzę w zakresie nowoczesnych metod leczenia i diagnostyki nowotworów grasicy oraz zaprezentować wyniki badań prowadzonych w Polsce na forum międzynarodowym.
Dzięki wsparciu finansowemu Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej możliwy był mój udział w wydarzeniu oraz reprezentowanie polskiego środowiska onkologicznego w międzynarodowej dyskusji naukowej.
dr Aleksandra Piórek
https://conference.itmig.org/abstracts-accepted
(AB: 21). Clinicopathologic Features, Treatment Outcomes, and Survival in Thymic Neuroendocrine Tumors: A 25-Year Single-Center Experience; Aleksandra Piórek, Adam Płużański, Dariusz Kowalski, Maciej Krzakowski
Background: Thymic neuroendocrine tumors (TNETs) are rare, aggressive neoplasms with limited prospective data guiding optimal management. We aimed to analyze clinicopathologic features, treatment outcomes, and survival of TNET patients treated at a single comprehensive cancer center over 25 years.
Methods: A retrospective review of 19 adult patients with TNETs diagnosed between 2000 and 2024 was conducted. Demographic, clinical, histological, treatment, and survival data were collected from medical records. Survival outcomes, including overall survival (OS), disease-free survival (DFS), and progression-free survival (PFS), were analyzed using the Kaplan-Meier method.
Results: The median age at diagnosis was 52 years (range, 24–73 years), with 12 patients (63.2%) being male. Atypical carcinoid was the most common histological subtype, diagnosed in 10 patients (52.6%), followed by large cell neuroendocrine carcinoma in 6 patients (31.6%). Symptoms were present at diagnosis in 18 patients (94.7%); dyspnea was reported by 9 patients (47.4%) and chest pain by 5 patients (26.3%). Paraneoplastic syndromes, notably Cushing’s syndrome, were observed in 3 patients (15.8%).
Treatment modalities and outcomes are summarized in Table 1.
Curative intent treatment was performed in 9 patients (47.4%), achieving complete (R0) resection in 2 cases (22.2% of surgeries). Adjuvant radiotherapy was administered to 7 patients (77.8% of radically treated patients), and adjuvant chemotherapy to 3 patients (33.3%). Among patients receiving curative therapy, disease recurrence occurred in 4 patients (44.4%). Palliative treatment was administered to 10 patients (52.6%), with disease progression observed in 8 patients (80.0%).
At a median follow-up of 43 months, the median OS for the entire cohort was 32 months. Among curatively treated patients, the median DFS was 27 months and OS was 54 months. In the palliatively treated group, the median PFS was 10 months, and OS was 19 months.
Conclusions: TNETs demonstrate aggressive behavior with high recurrence and progression rates despite multimodal treatment strategies. Complete surgical resection remains critical for improving outcomes, while palliative therapies yield poor survival. Prospective studies and novel therapeutic strategies are urgently needed to improve prognosis in this rare malignancy.