W wyniku dużej meta-analizy badań klinicznych z losowym doborem chorych stwierdzono, że występowanie kardiologicznych działań niepożądanych jest rzadkie podczas leczenia inhibitorami punktów kontrolnych podawanych w monoterapii lub w podwójnym schemacie i nie różni się istotnie w porównaniu do obserwowanych u chorych na różnorodne nowotwory nie leczonych immunoterapią.
Chorzy na niedrobnokomórkowego raka płuca z płynem w jamie opłucnej, szczególnie wymagającym usunięcia, doświadczają gorszego przeżycia podczas leczenia inhibitorami punktów kontrolnych (ICIs).
Indeks płucny LIPI (lung immune prognostic index) może być pomocny przy identyfikacji chorych z guzem z MSI-H (microsatellite instability-high) lub dMMR (mismatch repair deficiency), u których nie występuje lub występuje słaba odpowiedź na leczenie inhibitorami punktów kontrolnych (ICI), włącznie z tymi z ryzykiem szybkiej progresji.
W badaniu trzeciej fazy stwierdzono, że leczenie preparatem syntylimab prowadziło do lepszych wyników w porównaniu do docetakselu u wcześniej leczonych chorych na zaawansowanego lub/i rozsianego płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca.
Podawanie ipilimumabu z nivolumabem bezpośrednio do guza jest bezpieczne u chorych na operacyjnego i nieoperacyjnego nawrotowego glejaka i dostarcza wczesnych sygnałów odpowiedzi na leczenie.